อารมณ์ของวิปัสสนาที่ถูกต้อง
อารมณ์ของวิปัสสนา
อารมณ์ของวิปัสสนาที่ถูกต้องตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าย่อหลักแล้วคือขันธ์ห้าหรือสติปัฏฐานสีนั่นเอง ขันธ์ห้านั้นมีดังนี้
๑. รูป คือร่างกายทั้งหมด
๒. เวทนา คือความรู้สึก เช่น หนาวร้อน เฉยๆ
๓. สัญญา คือความจำได้ หมายรู้ โน่นนี้นั่น
๔. สังขาร คือการปรุงแต่งอารมณ์ เช่น ชอบไม่ชอบ
๕. วิญญาณ คือจิต
ห้าอย่างนี้เมื่อย่อลงหรือแยกประเภทก็เหลือสองอย่างคือรูปกับนาม ดังนั้นอารมณ์ของวิปัสนาที่ถูกต้องก็คือกายกับใจ กำหนดสติให้รู้อยู่ที่กายกับใจรู้อยู่ทุกขณะด้วยองค์ธรรมสามประการด้วยการหนึ่งตั้งใจ สองจ้อง สามจับ และตั้งใจจริงเอาใจอยู่กับกายและใจนั้น ไม่ให้สติออกนอกกาย รู้ขันธ์ห้าอยู่ตรงไหนเราเอาใจไปจ้องไปจับทุกขณะเช่นขณะที่กายเรานั่ง นั่งไปนานเข้าๆก็ปวดอารมย์เวทนาเกิดขึ้นแล้วรู้ว่าปวดตรงขาหรือแขนสัญญาเกิดแล้วจำได้นิขาหรือแขน โอ๊ยไม่ชอบเลยปวดสังขารเกิดแล้วและตัวรู้คือจิตครบองค์ประกอบห้าข้อ นั่นคืออารมณ์ของวิปัสสนาที่ถูกต้องส่วนคำบริกรรมภาวนาก็แล้วแต่ความถนัดของชาติภาษาใดก็ได้ อาจจะใช้คำต่างกัน
การรู้เฉยๆแต่ไม่กำหนดบริกรรมไม่ใช่กรรมฐาน เช่น ไปชื้อผักชื้อของตามห้างสรรพสินค้ารู้ว่าชื้ออะไรอยู่แต่ไม่ใช่กรรมฐานจะเป็นกรรมฐานได้ต้องมีการกำหนดรู้สติ คอยจดคอยจ้องเรียกว่าปริกรรมภาวนา
อ่านเพิ่ม...🔖
แสดงความคิดเห็น